ΠΟΙΗΤΙΚΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ και άλλες 6 ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

Σχετικά με την εγρήγορση των ΠΟΛΙΤΩΝ και των ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ενάντια στις ανεμογεννήτριες στη Σκύρο.

Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ, πρώτη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ,

Η Σκύρος είναι η ολοκληρωτική έκφραση του "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" του Οδυσσέα Ελύτη, κατά μοναδικότητα και αποκλειστικότητα, του καθώς "Όθε είπε και εγεννήθηκεν η θάλασσα, ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΕΘΑΥΜΑΣΑ, και στη μέση της ΕΣΠΕΙΡΕ ΚΟΣΜΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ κατ' εικόνα κι ομείωσή του..", έτσι ακριβώς και με πάθος ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, το ζουν οι κάτοικοι του νησιού της Σκύρου κάθε πρωί που στρέφουν το βλέμμα τους και μετρούν το πρόσκαιρο της ματαιότητας της ύπαρξης με την απαρχή της αιωνιότητας της ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΑΣ .

Για να το νιώσει αυτό ο καθείς, ώστε αισθανόμενος το ρίγος του ΔΕΟΥΣ της ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΑΣ στη φύση του "βουνού", και την αδρεναλίνη της οργής και θυμού, για την σκέψη και μόνο "μιας μελλούμενης βιαιοπραγίας της παρθένου" στο όρος Κόχυλας, δεν χρειάζεται να περπατήσει κανείς στις βουνοκορφές του.

Το νιώθει κανείς στο λόγω, και το αισθάνεται στο βλέμμα των ψαράδων, όπου μαζεμένοι το ηλιοβασίλεμα στο Μώλο αφού ρίξανε τα δίχτυα τους, το 'χουν στραμμένο, προς τον Κόχυλα, κι αφού τα μιλήσουν και πάρουν το χρησμό για το τι μέλη γενέσθαι την επαύριο, θα καληνυχτιστούν, για να ξυπνήσουν τα χαράματα, και πάλι θα στρέψουν το βλέμμα τους στον Κόχυλα με ΔΕΟΣ και ΕΥΛΑΒΕΙΑ για το ΕΥΣΠΛΑΧΟ του ΧΡΗΣΜΟΎ ΤΟΥ ότι με σιγουριά τα δίχτυα θα σηκώσουν πριν στο σπίτι τους θα γυρίσουν.

Το νιώθει κανείς στο λόγω, και το αισθάνεται στο βλέμμα των γεωργών, κάθε και όπου συναντιούνται, στον καφενείο στο κονάκι ή στους αγρούς, το χρησμό του Κόχυλα για τη σπορά, το ευδόκιμο, τη σοδειά και το ξανέμισμα θα συζητήσουν.

Το νιώθει κανείς στο λόγω, και το αισθάνεται στο βλέμμα των κοτσινογόνατων (τσομπάνηδων), κάθε που σμίγουν στις πλαγιές στα κονάκια και στα σπερίσματα (επισκέψεις) και συζητούν το πως να εξηγήσουν το χρησμό που πήραν από τον Κόχυλα, για το αν θά 'χει χορτάρι και πότε θα πάνε την άνοιξη τα σφαχτά τους στο "βουνό" κ.κ.κ.

Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, δεύτερη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Το υψηλότερο σημείο του Κόχυλα είναι 792 μέτρα ο δε μέσος όρος του υψιπέδου όπου υπολογίζεται να εγκατασταθούν είναι γύρω στα 450 μέτρα (δική μου εκτίμηση άντε + - 30 μέτρα).

Το ελάχιστο του ύψους του κορμού των ανεμογεννητριών είναι 110 μέτρα και το μέγιστο με το πτερύγιο είναι 140, το οποίο σημαίνει μια αναλογία υπέρ εκθέματος στη κοινή θέα 20 με 25 τοις εκατό.

Δεδομένου το ότι το πιο ΑΠΟΜΑΚΡΟ σημείο θέασις των είναι λιγότερο από 10 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ το δε κοντινότερο ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΡΕΙΑ χιλιόμετρα το ΕΚΤΡΩΜΑ της ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ των στη ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ της ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΑΣ του ΠΟΙΗΤΗ είναι πέρα για πέρα ΑΝΤΙΘΕΤΗ με τη ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ.

Και δεν είναι συγκρίσιμο με άλλες τοποθεσίες όπου έχουν εγκατασταθεί, όπου εκ μεγάλων αποστάσεων 30 40 ή και πλέον χιλιομέτρων απόστασις από κάποιο δρόμο, θα δεχόταν κανείς ότι φαντάζουν σαν τους μυθηστορηματικούς ανεμόμυλους του Δον Κιχώτη. Για πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση της βαρβαρότητας της επέμβασης και αλλοίωσης αισθητικής του τοπίου θα παραπέμπω στα άρθρα.
http://www.diktioaigaiou.gr/contents/about.php?kid=62&action=show&m1=4&lang=1
http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2163
http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=939

Η ΑΝΑΓΚΗ, τρίτη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Στη Σκύρο υπήρξαν και λειτούργησαν δυο ανεμογεννήτριες πειραματικές, το ανώτερο ύψος των είναι 30? μέτρα που παρ ' ότι ήταν τόσο κοντά στο δρόμο ή αισθητική τους παρουσία, πέραν του ότι ήταν σε τέτοιο σημείο μη προκλητικό αλλά παρ΄ όλα αυτά φάνταζαν σαν οικείο τεχνολογικό έργο τέχνης, οι οποίες μέσα σε τέσσερα? χρόνια, κάναν απόσβεση κεφαλαίου και στη συνέχεια άφησαν και κέρδος, και αν για ένα μικροπρεπή ανθρώπινο παράγοντα αμέλειας δεν καταστρέφονταν λόγω ισχυρού ανέμου, το νησί θα είχε έσοδα για την ανάπτυξή του και ίσως με σχετικό ενδιαφέρων και αυτοτέλεια της ενέργειάς του. Δυστυχώς η ευσυνειδησία των τεχνοκρατών και των αιρετών του Δήμου της παράτησαν στο έλεος της φθοράς του χρόνου.

Ακόμα και το σύνολο των μελλοντικών αναγκών με πολύ ελάχιστη επένδυση, μπορεί να καλυφθεί χωρίς αρνητική επίδραση στην αισθητική και στο περιβάλλον για τις έκτακτες ανάγκες του καλοκαιριού.

Και να λάβει κανείς υπ' όψη ότι καμία ή ελαχιστότατη προβολή έχει γίνει, για τη χρήση συσκευών οικονομικής κατανάλωσης ρεύματος (σε ψυγεία κινητήρες λαμπτήρες κ.τλ.).

ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ, τέταρτη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Είναι αυτή που έχω αναρτήσει σε πολλές ιστοσελίδες. (β.π. http://troktiko.blogspot.com/2008/07/bloger-blogspot.html καθώς και αλλού όπως και στο http://lamianews.blogspot.com/2008/07/blog-post_12.html

πέραν του των δικών μου αναρτήσεων στο http://diaploki-diafthora.blogspot.com/ και τα άλλα.

Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ, πέμπτη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η ιδιοκτησιακή προσέγγιση είναι άμεσα συνδεδεμένει με τη διαπλοκή πλείστων παραγόντων για την αφαίμαξη και οικειοποίηση ΔΗΜΟΣΙΩΝ και ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ εις βάρος του συνόλου, ένας συμπαγές μέτωπο από πλευράς των κατοίκων κατά τις αδιαφάνειας και υπέρ του σεβασμού των ΔΙΚΑΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ είναι ταυτόχρονα και ένα ΕΠΛΙΔΟΦΟΡΟ ΜΗΝΥΜΑ για το κοινό τους ΜΕΛΛΟΝ, και εξάσκηση πολιτικής παιδείας των ΠΟΛΙΤΩΝ, και των αποδοτέων κληρονομιών των ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ.

ΟΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, εκτη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Οι παρενέργειες των διαπλεκόμενων "αδιαφνών και παράνομων ιδιωτικών συμφερώντων" σε όλα τα επίπεδα επιφέρουν δυσλειτουργία στην ευνομούμενη πολιτεία, και είναι πασιφανή, τόσο στην πολιτική την νομοθετική όσο και στην εκτελεστική εξουσία.

Η σθεναρότητα τις αντίστασις αυτής στο πολυεπίπεδο τις διαφθοράς, προκαλεί και νουθέτηση των συνεργών στην απαξίωση του πολιτικού λειτουργήματος αλλά και την ανασύνταξη των ΠΟΛΙΤΩΝ με ΠΑΙΔΕΙΑ για την ΜΗ περαιτέρω αλλοίωση, και εκτροχιασμό των θεσμών.

Η ΠΙΣΤΗ και ΗΘΙΚΗ, Έβδομη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ο πνευματικός ρόλος των λειτουργών τις εκκλησίας του "Οίκου του Θεού", καλός με την πίστη, αλλά! κακός με το ήθος τους, εκπίπτει του σεβασμού του θεοσεβούμενου των ανθρώπων, και απεναντίας γίνετε λημέρι των διαπλεκόμενων, (πολιτικών, οικονομικών, και των δικονομικών παραγόντων) εραστών της περιουσίας του "Οίκου του Θεού" και των κοινών της “Εκκλησίας του Δήμου” Σκύρου.

Η ΥΠΟΘΑΛΨΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ Όγδοη ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Με το κτηματολόγιο θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο οι αντιθέσεις, με ασύμμετρες συνέπειες για το μέλλων, έχοντας λοιπόν κατά νου και αυτό, ότι, ότι στρεβλό μπορεί να διορθωθεί εν τη γέννεση του είναι και μια κατάκτηση ειρηνικής συνύπαρξης των συμπολιτών, και για το μέλλων και των απογόνων των διαπλεκόμενων. Μην ξεχνάμε το "αμαρτίαι παιδεύουσι τέκνα", που όπως και να το κάνουμε πολύ από τους εμπλεκόμενους είναι σκυταλοδρόμοι ευθυνών των γονέων τους που τα χρόνια τις αμάθειας του φόβου τις τρομοκρατίας και τις υποτέλειας τους σε συνεργασία, και δια ίδιων συμφέρον, με τους Οθωμανούς, οικειοποιήθηκαν για λογαριασμό τους, και επωμίσθηκαν από συμφέρων, να μεταφέρουν την ευθύνη για την περίθαλψη και διατήρηση κλοπημαίων προϊόντων στους αποδοθείς του παράνομου τις κληρονομιάς των.
Έχω και επίγνωση και στοιχεία των όσων γράφω αλλά και κατανόηση τους δράματος που είναι υπόλογοι να φέρουν σε πέρας.

ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ ούτε οι κάτοικοι τις Σκύρου είναι εναντίων των ανεμογεννητριών, ΑΛΛΑ υπό όρους διαφάνειας και δια τους λόγους που δεν παρεκτρέπονται του περιεχομένου των ανωτέρω ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΝ
ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ, ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ, ΑΝΑΓΚΗΣ, του ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟΥ, ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ, ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΠΙΣΤΗΣ και ΗΘΙΚΗΣ, ως και την ΥΠΟΘΑΛΨΗ μελλοντικών ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.

Η προφητεία του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Γιώργου Σεφέρη “... Ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγωδία περιμένει ἀναπότρεπτη στὸ τέλος. Τὸ δράμα αὐτοῦ τοῦ τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό...... ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι ἐθνικὴ ἐπιταγή...”

Η παρακαταθήκη των κεκτημένων της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΚΥΡΟΥ δια των επιφανών ανδρών και τεκνων τις
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ
«ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΣΚΥΡΟΥ» ΜΙΑΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ 1929-1933 Εν ΑΘΗΝΑΙΣ 1933 και
ΜΙΧΑΗΛ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ
‘‘ΤΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΝ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΣΚΥΡΟΥ’’ ΜΙΑΣ ΕΠΤΑΕΤΙΑΣ 1934-1940. Εν ΑΘΗΝΑΣ 1941

επαφίεται πέραν των κατοίκων, και στην εγρήγορση του πολιτικόυ ήθος των εκ καταγωγής Σκυρίων βουλευτών, Παπαγεωργίου Γεωργίου (ΠΑΣΟΚ) και Μαυρίκου Γεωργίου. (ΚΚΕ).